jonizacją w krysztale, przemieszczenie atomów detektora w sieci krystalicznej. Takie uszkodzenia radiacyjne w krysztale ograniczają czas życia detektora do ok. 104 .<br> W cienkiej warstwie powierzchniowej detektorów barierowych prawdopodobieństwo oddziaływania jest tak małe, że nie nadają się one do spektroskopii . Grubą warstwę czynną można utworzyć przez wprowadzenie atomów litu do kryształu krzemu typu p (tzw. detektory dryfowane litem). Lit nie zajmuje w krysztale miejsca atomów krzemu, lecz umieszcza się między węzłami sieci. Stanowi on, ze względu na łatwość jonizacji ((...)) , zanieczyszczenie donorowe. Lit jest dryfowany z jednej strony kryształu, tak że jego stężenie po stronie wejściowej jest duże, a potem sukcesywnie zmniejsza się