podeście.<br> Wówczas książę schylił się nad Dziadkiem i okrył go pod brodę<br>naszą banderą, naszym jedynym zbytkiem, ciepłym kocem z karmazynu.<br> Przenikliwy powiew wiosny ciągnął od wrót.<br> Wtedy nasi towarzysze, żałobnicy, wyprostowali się odstępując o<br>krok.<br> Natychmiast z tamtej strony świata wyciągnęły się cztery pary<br>silnych rąk.<br> Byli to bardzo krzepcy ludzie w szarych kombinezonach.<br> Unieśli mary i poszli.<br> Tęgawek z rozmachem zamknął wrota.<br> Schował do kieszeni na brzuchu ciężki klucz, który nosił w<br>najbezpieczniejszym miejscu, przy jajach.<br> Gawiedź przyszła, gawiedź poszła.<br> Przysiadłem na ostatnim stopniu schodów i długo a bez sensu<br>płakałem.<br> Mówiono mi później, że Dziadek został przeniesiony do