pozostały w pełni grądowe. Podobnie wprowadzenie modrzewia mało zmieniło strukturę niższych warstw roślinności grądowej. Zasadzenie świerka natomiast, zwłaszcza na siedliskach wilgotnych, spowodowało całkowitą prawie degradację roślinności pierwotnej na skutek zacienienia i zakwaszenia podłoża. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. Dopływ energii promienistej do dna lasu zależy od zwarcia drzew i krzewów. Wiosną insolacja warstwy rekreacyjnej jest duża - od 30 do 70%, latem zaś - od 1% w żyznych grądach wilgotnych do około 50% w wysokich grądach trawiastych; w grądach typowych insolacja waha się wokół 20%. Granica światłocienia jest bardzo wyraźna. Uwilgocenie. Zależy od typu lasu, charakteru podłoża i bogactwa florystycznego. Na ogół