rozbrzmiał szeroko po stepie, w dali, jak echo, odezwały<br>się odgłosy palby.<br> - Panie bosmanie, słyszy pan? Może to nasi dają znaki? Biegnijmy w<br>tamtym kierunku! - zawołał Tomek.<br> - Czekaj, brachu, zaraz się przekonamy - szybko odparł bosman. -<br>Strzelamy obydwaj jeszcze raz!<br> W dali znów odpowiedział im huk strzałów.<br> - To nasi! To nasi! - krzyknął uradowany Tomek.<br> - Koło ratunkowe za burtą! Głowy do góry! Dalej, w drogę! Ruszajmy im<br>naprzeciw!<br> - Będziemy strzelali co pewien czas, aby wskazać naszym właściwy<br>kierunek! - dodał Tomek.<br> Zapomnieli o zmęczeniu. Raźnym krokiem ruszyli na południe. Od czasu<br>do czasy odzywały się ich karabiny, którym odpowiadały coraz bliższe<br>wystrzały. Niebawem ujrzeli