Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Sztuka
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1974
Tytuł: Sztuka
Nr: 3
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1974
NAUKI
Jerzy Kmita
ADAPTACJA A KORESPONDENCJA
1. Subiektywny kontekst społeczny dzieł sztuki oraz nauki.
Nieefektywność poznawcza psychologistycznego ujęcia zjawisk z zakresu kultury artystycznej najdobitniej zapewne przejawia się tym, że nie można w jego ramach pojęciowo wyartykułować elementarnej ich własności, jaką konstytuuje fakt, iż zrelatywizowane są one w swym istnieniu i kształcie do świadomości społecznej. Jakkolwiek bowiem z perspektywy spontanicznie przez nas w praktyce codziennej zakładanego "common sense'u" zjawiska owe niczym nie różnią się od faktów lokalizowanych w sferze tzw. wydarzeń naturalnych, takich, jak konstatowana któregoś dnia dżdżysta pogoda albo żółtawa zieleń liści pojawiających się na gałęziach dostrzeżonego w czasie wiosennej przechadzki
Jerzy Kmita
ADAPTACJA A KORESPONDENCJA
1. Subiektywny kontekst społeczny dzieł sztuki oraz nauki.
Nieefektywność poznawcza psychologistycznego ujęcia zjawisk z zakresu kultury artystycznej najdobitniej zapewne przejawia się tym, że nie można w jego ramach pojęciowo wyartykułować elementarnej ich własności, jaką konstytuuje fakt, iż zrelatywizowane są one w swym istnieniu i kształcie do świadomości społecznej. Jakkolwiek bowiem z perspektywy spontanicznie przez nas w praktyce codziennej zakładanego "common sense'u" zjawiska owe niczym nie różnią się od faktów lokalizowanych w sferze tzw. wydarzeń naturalnych, takich, jak konstatowana któregoś dnia dżdżysta pogoda albo żółtawa zieleń liści pojawiających się na gałęziach dostrzeżonego w czasie wiosennej przechadzki
NAUKI</><br><au>Jerzy Kmita</><br><tit>ADAPTACJA A KORESPONDENCJA</><br><tit>1. Subiektywny kontekst społeczny dzieł sztuki oraz nauki.</><br> Nieefektywność poznawcza psychologistycznego ujęcia zjawisk z zakresu kultury artystycznej najdobitniej zapewne przejawia się tym, że nie można w jego ramach pojęciowo wyartykułować elementarnej ich własności, jaką konstytuuje fakt, iż zrelatywizowane są one w swym istnieniu i kształcie do świadomości społecznej. Jakkolwiek bowiem z perspektywy spontanicznie przez nas w praktyce codziennej zakładanego "common sense'u" zjawiska owe niczym nie różnią się od faktów lokalizowanych w sferze tzw. wydarzeń naturalnych, takich, jak konstatowana któregoś dnia dżdżysta pogoda albo żółtawa zieleń liści pojawiających się na gałęziach dostrzeżonego w czasie wiosennej przechadzki
