miarę jak płynął <br>czas i słońce minąwszy zenit przesuwało się <br>niżej, zmieniał też nachylenie srebrzystej tarczy i nadal <br>uparcie wodził nią tam i z powrotem.<br><br>Rai, jakby rozumiejąc jego usiłowania, stał obok z podniesionym <br>ogonem i wpatrywał się w dal omiataną promieniami <br>światła. Co pewien czas ich wzrok kierował się ku <br>najbliższemu otoczeniu, gdy głębina ze złowrogim bulgotem <br>wyrzucała bąble powietrza lub gdy w żółtym odmęcie <br>zamajaczył ciemny kształt niewiadomego przedmiotu.<br><br>Awaru nie pozwalał sobie na jedną nawet chwilę odpoczynku. <br>Ręce i ramiona bolały go od nieustannego wysiłku. Starał <br>się nie myśleć o tym i tylko w jego oczach pojawiał <br>się