KORBOWSKI<br>Nie, nie, nie! Nie pytaj mnie o to tak obojętnie. Ja tego nie zniosę.<br> LADY<br>On się też męczy.<br> KORBOWSKI<br>Co mnie to obchodzi. Niech się sobie męczy dalej spokojnie. Zrobiłaś z tego domu jakieś potworne dręczarium. Ja nie chcę.<br> LADY<br> z uśmiechem<br>To sobie idź!<br>&lt;page nr=112&gt;<br> KORBOWSKI<br> nachylając się ku niej<br>Nie mogę. Powiedz, że dziś, dziś.<br> Wchodzi Jan<br> JAN<br>Panowie: Widmower, Ewader i Typowicz, Your Grace.<br> LADY<br>Prosić.<br> Jan exit. Wchodzą trzej starcy we frakach<br> KORBOWSKI<br> pochylony nad robotą, głośno<br>Śliczna robota, harmonia niebiesko-żółta.<br> cicho przez zęby<br>Powiedz, że dziś...<br> LADY<br> wstaje, mija go i idzie na spotkanie