W rękach trzymała ociekający wodą garnek i mokrą ścierkę.<br> - Co się stało? - wyszeptała nieruchomymi wargami. Mandżaro przeciął powietrze niecierpliwym gestem ręki. Był już na schodach. Wpadł z takim rozpędem, że zatrzeszczały pod nim żałośnie. Przesadzając po trzy, cztery stopnie, gnał na górę. Korytarzyk pusty, drzwi do pokoju Marsjanina otwarte. Jak kula wpadł do środka. W pokoju nie było nikogo...<br>Trwał chwilę w stanie nieopisanego zdumienia, nie mogąc pojąć, co się stało z nieznajomym, który kilka sekund wcześniej wśliznął się na klatkę schodową. Potem opanowało go zdenerwowanie. Zaczął krążyć, obszukując kąty, jakby ów tajemniczy człowiek zdematerializował się lub skurczył do rozmiarów karzełka