Trwało to pewnie parę chwil, ale dla mnie jakby upłynęły godziny. Pożeracz Chmur przegrywał. Obcy smok przycisnął go do ziemi i gryzł zapamiętale.<br>Zacisnąłem pięści, całą siłą woli zmusiłem się do opanowania. Stworzyłem wodną bombę i cisnąłem nią w napastnika. Zaskoczenie było pełne. Pożeracz Chmur zdołał się uwolnić. Posłałem następną kulę wody, która rozbiła się dokładnie w miejscu, gdzie wściekle płonęły czerwone ślepia.<br>- Skała! Uciekaj! Skała! - stworzyłem dźwięk widmo, skierowany do Pożeracza Chmur.<br>Nie czekając na nic, rzuciłem się w wodę. Najpierw biegnąc po płyciźnie, potem brnąc po pas i pierś, aż do rafy. Iluzja okrzyku była na tyle udana, że