dziękuję, ale nie mogę. Bardzo dziękuję.<br>- Jak pan uważa. Ja mówiłem. Jechać dobrze dziś. Niech się pan trzyma. Do widzenia.<br>Uścisnął wyciągniętą dłoń konsula i na Pięknej wsiadł do autobusu. Miał jeszcze dwie sprawy do załatwienia. Dojechał do Alei Jerozolimskich, tam przesiadł się w tramwaj. Wisła przymarzła po brzegach, ludzie kulili się z zimna, przed sklepami stały kolejki. Tłoku nie było, siadł po prawej stronie, zaraz jak tylko podniósł się z miejsca młodzieniec w drelichowej kurtce z przypiętym znaczkiem "Solidarności" i czarno-białym guzikiem z napisem "Albin Siwak Super Star". Zauważył, że na ulicach było znacznie mniej samochodów niż podczas jego