formacji seminaryjnej, odbijają się na nich "słabości tegoż ludu". Jednocześnie podziękował za "rzesze kapłanów pełnych miłości pasterskiej, rozmodlonych i gorliwych, nie liczących na odznaczenia, znoszących trudy samotności i niezrozumienia w imię wypowiedzianego przy święceniach "przyrzekam"". <br>Prymas przeprosił także za grzechy społeczne przeciwko dobru wspólnemu: brak powszechnego dostępu do pracy oraz kult demokracji. - Kochamy demokrację, uznajemy jej unikalne walory; ale zdajemy sobie sprawę, że nie my służymy demokracji, ale demokracja ma służyć społeczeństwu. Demokracja nie jest bóstwem, przed którym naczelnicy składają ofiary w postaci krzywd ludzkich - po tych słowach prymasa na placu po raz drugi rozległy się oklaski. - Demokracja musi mieć w