Schatzberga&lt;/&gt;). Potem PRL objęło zaciskanie pasa i szukanie rezerw, niemniej tuż przed rokiem 1980 japońskie &lt;name type="tit"&gt;"Imperium namiętności"&lt;/&gt; miało 40 kopii, &lt;name type="tit"&gt;"Jesienna sonata"&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Bergmana&lt;/&gt; - 18, a aż 61 wykonano dla filmu Cassavetesa "Zabójstwo chińskiego maklera". W dekadzie kryzysu było, oczywiście, gorzej, lecz niedawno znów lepiej, i oto bęc! Skoro zdaniem elit kultura ma się samofinansować i na ekranach liczy się ekonomia, <br>w tym roku większość filmów najwyższej jakości rozpowszechniana jest już tylko w jednej jedynej kopii: &lt;name type="tit"&gt;"Wiatr nas uniesie"&lt;/&gt; i &lt;name type="tit"&gt;"Requiem dla snu"&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;"Powrót idioty"&lt;/&gt;, &lt;name type="tit"&gt;"Pollock"&lt;/&gt;, chyba także &lt;name type="tit"&gt;"Wiarołomni"&lt;/&gt; i &lt;name type="tit"&gt;"Spragnieni miłości"&lt;/&gt;, a na pewno &lt;name type="tit"&gt;"I raz, i dwa"&lt;/&gt;. Świadczy to, że