fundatorów krzyży i kapliczek, stawianych w miejscach eksponowanych, nieraz na tle wzgórz lub łąk. Obiekty te harmonizowały z zabudową wsi, z urodą chałup, wzbogacały krajobraz. Niemal zawsze możemy je oceniać jako dzieła małej architektury, podobnie jak pomniki, bo te. i były one w swej istocie pomnikami, Bożymi pomnikami. Możemy podziwiać kunszt cieśli, kowali, tworzących z żelaza krzyże i wieńczące korony, precyzję snycerskiej roboty, ekspresję rzeźb Ukrzyżowanego, szlachetność proporcji. Zadziwia, gdy się ogląda fotografie krzyży, różnorodność ich form. Wydawałoby się, że jest to znak najprostszy, a przecie. niemal każdy jest inny! W proporcji, wyrazie, w ukształtowaniu zakończeń ramion, dekoracji rzeźbiarskiej, wzbogaconej koroną