tego, jak małym i nędznym jest człowiekiem, jego zadaniem jest dorosnąć do korony. Władza jest u Shakespeare'a dystynkcją moralną, rajem, do którego wejść mogą tylko szlachetni i silni. Ten, który krwią niewinną lub zdradą kala koronę - zginie. Korona jest jak ten skarb z ludowej baśni: zamienia się w błoto lub kupę robactwa, jeśli dotknie go ręka niesprawiedliwego.<br>Wyroki tragedii są nieuniknione. Ale od ich wydania do ich wykonania upływa czas akcji, w ramach którego jest do rozegrania ludzka szansa bohatera. Jest on - jak w katolickiej nauce o przeznaczeniu - przeznaczony, ale wolny. Jest to sprzeczność, ale właśnie ta sprzeczność jest źródłem tragedii