czasem uderzyła, wytarła <br>Krysi łzy fartuchem. <br><br> CZĘŚĆ CZWARTA<br><br>&lt;tit&gt;M Y D W I E<br>I S P R A W A J Ó Z I&lt;/&gt;<br><br>25.&lt;tit&gt;Dobroć niepotrzebna&lt;/&gt;<br><br>W tydzień po upadku Albanii i owym spotkaniu na ławeczce <br>pod kasztanem weszłam do stołowego pokoju, w którym <br>Jan był zajęty wycieraniem kurzu z kredensu, stanęłam <br>przed nim i oświadczyłam stanowczo: <br><br>- Mam przyjaciółkę! <br><br>Jan nie odpowiedział. Skończył czyścić specjalną, <br>przypominającą twardy pędzelek szczoteczką zęby <br>lwa wyrzeźbionego na dolnych drzwiczkach i przeszedł do <br>więzi kwiatów i owoców z górnych drzwiczek. <br><br>Jego obojętność ubodła mnie. <br><br>- Nazywa się Adela! - dodałam, <br>podnosząc głos, ponieważ wydało mi się