Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
był Pijak? Jego samobójstwo byłoby wtedy przejściem Henryka na stronę szaleństwa i zbrodni... Można też we Władziu zobaczyć zwykłego przedstawiciela społeczeństwa, tak jak go widzi Henryk.
Sprowokowanie samobójstwa byłoby wtedy symbolicznym zerwaniem Henryka ze zbiorowością. Są to ujęcia niesprzeczne, wzbogacające się wzajemnie, bardziej dla reżysera kłopotliwe niż dla czytelnika: mnie kusi pierwsze, bo bardziej zgodne z "subiektywnością" dramatu. Poza tym - w twórczości Gombrowicza istniała zawsze zaskakująca dwoistość, którą pierwszy wyczuł i wskazał François Bondy: "Dziennik gloryfikuje odsunięcie się od świata, dystans, spokojną refleksję, umiarkowany klimat tolerancji. Lecz gdzież się podziały te cnoty w utworach? Miast dystansu występuje tu stale gwałtowna napastliwość
był Pijak? Jego samobójstwo byłoby wtedy przejściem Henryka na stronę szaleństwa i zbrodni... Można też we Władziu zobaczyć zwykłego przedstawiciela społeczeństwa, tak jak go widzi Henryk.<br>Sprowokowanie samobójstwa byłoby wtedy symbolicznym zerwaniem Henryka ze zbiorowością. Są to ujęcia niesprzeczne, wzbogacające się wzajemnie, bardziej dla reżysera kłopotliwe niż dla czytelnika: mnie kusi pierwsze, bo bardziej zgodne z "subiektywnością" dramatu. Poza tym - w twórczości Gombrowicza istniała zawsze zaskakująca dwoistość, którą pierwszy wyczuł i wskazał François Bondy: "Dziennik gloryfikuje odsunięcie się od świata, dystans, spokojną refleksję, umiarkowany klimat tolerancji. Lecz gdzież się podziały te cnoty w utworach? Miast dystansu występuje tu stale gwałtowna napastliwość
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego