prawdziwych. W młodości czyni się to, czego się chce, a przynajmniej nastawienie jest takie, aby tak czynić. Natomiast wiek dojrzały odarty jest z tej żarliwej swobody, pojmuje złudność pozornych ludzkich wolności i usiłując z nich rezygnować przyjmuje rygory i prawa. Właściwie ten tylko, kto zna siłę zakazów, pojmuje siłę, która kusi, aby je potargać i zrzucić. Tyle mówi się o pokusach młodości! To nieporozumienie. Młodość im tylko ulega. Młodość nie jest dla nich równym współpartnerem. Jest słabsza. Nie potrzebują docierać do dna człowieka i krzyczeć, aby zwyciężać. Wystarcza im szept powierzchowny. Rezerwy zostawiają na później. <br> Jeśli więc mogę mówić o jakiejś