bo zaraz ich zdeprawuje chaos gospodarczy. Ale że w naszym podziemnym i niezależnym świecie każdy ma prawo wypowiadać swoje poglądy, życzymy nowej partii wszystkiego najlepszego. Może nam tylko trochę szkoda papieru, bo ten stał się dobrem najwyższym".<br>Mimo tych drwin mogłem już zgromadzić sporą grupkę zwolenników, ale, prawdę mówiąc, nie kwapiłem się do organizacyjnego działania. Wyżywałem się w pisaniu. Pseudonim Prawdzic zaczął coś znaczyć w literaturze politycznej. Niestety, z powodu ciągłej dewaluacji musiałem stale podwyższać cenę mego organu, ale i tak trudno mi było odzyskać włożone w druk pieniądze i drewniane dno taboretu rozszerzało się coraz bardziej. Mogłem tylko liczyć na interwencję