niezliczonych awanturników, uzurpujących sobie dostęp do wiedzy<br>tajemnej.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Appendix 3&lt;/&gt;<br><br><br><br><br> Odkrycie przepisu na eliksir nieśmiertelności przez Giovanniego<br>Casanovę to historia - jak zwykle w takich wypadkach - pełna<br>obiecujących niejasności. Chciałbym ją przedstawić jak najkrócej, ale<br>nie obejdzie się bez kilku słów wstępu.<br> Najpierw trzeba wpomnieć o słynnych niegdyś karkonoskich zielarzach,<br>zwanych laborantami. Gdy sięgniemy po szósty tom F. A. Zimmermanna<br>Przyczynków do opisania Śląska (Beyträge zur Beschreibung von<br>Schlesien, Brieg 1786), to na stronie 367 znajdziemy następujący opis<br>Karpacza (Krummhübel):<br><br>&lt;gap&gt;<br><br> Zapamiętajmy wdowę de domo von Waldstein, a zostańmy jeszcze przy<br>laborantach. We wzmiankach o Karpaczu i okolicznych wsiach, określa się<br>ich jako