są to kwestie nieistotne dla <br>osiągnięcia wyzwolenia. Śakyamuni porównywał bowiem człowieka zadającego <br>podobne pytania do rannego zatrutą strzałą, który nie pozwoli się leczyć, <br>dopóki nie otrzyma odpowiedzi na wszystkie nurtujące go pytania - Kto do <br>niego strzelił? Jak wyglądał? Jakiego był pochodzenia?. Jednak inna <br>wypowiedź Śakyamuniego w tym samym kontekście pozwala łączyć jego <br>&lt;page nr=249&gt;<br>milczenie z pojęciem 'środkowej drogi'. Śakyamuni zapytany o istnienie 'ja'<br>nie odpowiedział nic, chociaż właściwie z punktu widzenia swojej nauki <br>o nieistnieniu odrębnego 'ja' powinien był zaprzeczyć. Zapytany przez <br>Anandę o przyczynę swojego milczenia, odparł, że nie mógł powiedzieć <br>"tak", gdyż oznaczałoby to fałszywe opowiedzenie się za istnieniem odrębnego