tego sposobu myślenia okazało się znacznie szersze i szczególnie atrakcyjne na gruncie paleontologii. Zostało na przykład wykazane przez Thomasa J.M. Schopfa, że istnieje dość ścisła korelacja pomiędzy zmianami powierzchni mórz szelfowych a zróżnicowaniem organizmów na przełomie permu i triasu. Radykalne zmniejszenie powierzchni mórz, spowodowane zapewne przez uwięzienie wody w lądolodach permskiego zlodowacenia Gondwany i obniżenie poziomu morza, zasadniczo zmniejszyło liczebność gatunków w różnych grupach organizmów morskich (mniej też &lt;page nr=105&gt; oczywiście jest stanowisk ze skamieniałościami). W tym samym czasie nadzwyczajnemu rozkwitowi podlegały kontynentalne biocenozy z gadami ssakokształtnymi na czele.<br>Koncepcja biogeografii wysp ma istotny walor dydaktyczny. Pozwala na uzmysłowienie sobie tego, że