prądów wody morskiej o silnej koncentracji zawiesin mineralnych, które grawitacyjnie żłobią bruzdy kenionów. Za niesłuszną trzeba uznać hipotezę, która powstanie kenionów upatruje w pracy rzek. Miałyby one wyciąć je na suchym lądzie wynurzonym w plejstocenie na skutek ogólnego obniżenia się poziomu oceanów, dzięki zmagazynowaniu znacznych ilości wody morskiej w olbrzymich lądolodach tej epoki. .Jest to jednak mało prawdopodobne, o czym świadczy zwłaszcza fakt, że liczne podwodne keniony (np. północno-zachodnio-atlantycki kenion leżący w przedłużeniu rzeki Hudson, u której ujścia znajduje się Nowy Jork) wkraczają niekiedy daleko w głąb głębokooceanicznych basenów, których dno nigdy nie stanowiło lądu.<br> Badania przeprowadzone w r