trwają od schyłku ubiegłego stulecia. Lodowcom przypisywano wielkie możliwości żłobienia (ultraglacjaliści) lub negowano znaczenie erozji glacjalnej (antyglacjaliści). Niektórzy badacze sugerowali drogę pośrednią dowodząc, że lodowce przekształcają rzeźbę wcześniejszą (transformiści). M. Klimaszewski (1978) opisał poglądy przedstawicieli tych grup, a współczesne prace na temat intensywności erozji glacjalnej w skali całych lodowców i lądolodów omawiają D.E. Sugden i B.S. John (1976) oraz G.S. Boulton (1987b).<br> Przystępując do rozważania procesów erozji glacjalnej należy zdać sobie sprawę z ich uwarunkowań. Zależą one od warunków termicznych i dynamicznych panujących na kontakcie lodowca z podłożem, a także systemu drenażu subglacjalnego. Istotny jest rodzaj skał podłoża