pośpiechu spodnie. Plątały mu się guziki, więc klął i podskakiwał w skarpetkach.<br>Patrzył ze zgrozą na Helgę i powtarzał, jak obłąkany:<br>- Garbaty, garbaty.<br>- Kochanie! - dziewczyna nie wiedziała, jak się zachować. - Chodź do mnie!<br>Spojrzał jak na rozdeptanego robaka.<br>- Nigdy! - warknął i zostawiając ją oniemiałą ze zdumienia, ze spodniami wypchanymi nabrzmiałą lagą, wypadł na korytarz. Na chodniku splunął pod nogi.<br>- Jak ja mogłem nie zauważyć tego do tej pory? Ta dziwka ma nos jak czarownica.<br>Stał chwilę, nie wiedząc, co ze sobą począć. Wreszcie ruszył przed siebie uliczkami wzdłuż fosy. Od wody wiało chłodem, ale on tego nie czuł, rozgrzany ciałem tej