Bresken "Krwawa droga". Autorka przypadkowo trafiła na zdjęcie jednego z rosyjskich więźniów hitlerowskiego obozu, którzy w czasie drugiej wojny światowej budowali w Norwegii tytułową krwawą drogę. Po zakończeniu wojny chcieli jak najszybciej wracać do Rosji. W ojczyźnie uznano ich za zdrajców i większość z nich resztę życia spędziła w sowieckich łagrach.<br><br>Nie był to jedyny film świadczący o tym, że totalitarne rany dwudziestego wieku nie zabliźniają się łatwo. Ciągle pojawia się ktoś, kto trafia na ślad z przeszłości i nie pozwala mu zginąć w niepamięci. Tropem historii własnej rodziny poszedł w filmie "Dziadkowie i rewolucje" wyróżniony w konkursie za moralną odwagę