śmierci, tylko dlatego że w płonącym pokoju ujrzał zawieszony<br>nad szafą portret Softa. Tłum zawył na cześć Osiełka entuzjastycznie.<br>Kobiety pokazywały go dzieciom. Porfirion, korzystając z zamieszania,<br>ubrał się w płaszcz i włożył cylinder.<br> Gdyby nie podarte trzewiki i wystrzępione nogawice spodni, wyglądałby<br>niczym ekscelencja Claudel.<br> Pozostawały do złupienia tylko lakierowane kamasze. Poszedł tedy do<br>szewca Ptolomeusza, którego słynna pracownia mieściła się na samym rogu<br>ulicy Szarlatanów, tuż obok monumentu Cassiniego. Zastukał do drzwi.<br>Cicho. Po chwili jednak drzwi się odemknęły troszeczkę i pan Ptolomeusz<br>wypchnął na świat Boży połowę dziobatego nosa.<br> - Pan co?<br> - Chciałem lakierowane kamasze.<br> - Proszę, tylko cicho: żona