publiczności, przyczyniającej się do dekadencji teatru początku wieku XIX. Krytycyzm angielskich poetów wobec ówczesnego londyńskiego teatru wyraził najpełniej Walter Scott w Essay on the Drama (1819). Znamienne, że formułował podobne zarzuty, jakie wyrażali wobec własnych teatrów narodowych Niemcy, Francuzi, Polacy. Uskarżał się na dominację "efektów" (które powinno się pozostawić teatrom lalkowym) i machin, twierdził, że w tej konkurencji giną walory dzieła poetyckiego, że wszystko poza właściwym kostiumem i teatralnym decorum jest zbędne z punktu widzenia dramatu, a niepotrzebnie przyciąga uwagę widza; określał to jako rywalizację między malarzem dekoracji i stolarzem, która nie może zadowolić ani genialnego aktora, ani autora. Ogrom sal