spektrum kwantowych teorii oddziałujących (poza bardzo specjalnymi przypadkami, jak np. modele dwuwymiarowe). Wiadomo jednak, że część rozwiązań nieperturbacyjnych (których rola jest tym większa, im większa jest stała sprzężenia) jest opisana przez stacjonarne rozwiązania klasycznych równań pola. Rola fizyczna takich klasycznych rozwiązań jest bardzo istotna, gdyż mogą one odpowiadać np. za łamanie pewnych symetrii kwantowych zachowanych w teorii perturbacyjnej - przykładem mogą być instantony w modelu standardowym, które nie zachowują liczby barionowej i w procesie bariogenezy we wczesnym Wszechświecie mogą być źródłem obserwowanej nadwyżki barionów nad antybarionami. <br>Z powyższych powodów wydaje się celowe przedstawienie metod i rozwiązań w klasycznych teoriach pola, gdyż będąc