recytując zaczął swoją pieśń: <br>Synowie ziemi, uszliśmy z pogromu<br>Garsteczka licha - było nas tysiące.<br>Krzyże przed nami, a z naszego domu<br>Łunami krzyczą zgliszcza gorejące...<br> Słuchacze zacisnęli kurczowo pięści. Prysnęła w górę iskra żaru i zgasła.<br> Na polu walki kruki dziś żerują,<br>Samotny cyprys płacze cnych rycerzy.<br>Nie pogrzebionych dusze lamentują,<br>Odejść nie mogą od ziem tych rubieży.<br> Lęk przeleciał ponad ogniskiem i powiał po twarzach słuchających. Zbledli.<br> Nike i Wolność - niebiańskie siostrzyce,<br>Wierne Spartaka towarzyszki broni,<br>Gniewne dziś od nas odwróciły lice.<br>Krassusa zbiry za nami w pogoni...<br> Karpos przymknął oczy. Zobaczył triumfalną drogę Krassusa od Kapui do Rzymu. Drogę