Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
to, co tancerze mówią czy śpiewają, nie ma żadnego znaczenia. Dość będzie kilku słów - haseł wywoławczych balu, oraz rytmu, znamionującego wykwint, pańskość, swobodę:
KSIĘSTWO Hej bal więc bal to bal och bal Aż lśni od lśnienia wszystkich sal!
Phosimy więc ach w pląs, więc w tan Niech balu szemrze cudny łan!
WSZYSCY (głośniej) Prosimy więc ach w tan, ach w pląs Niech balu szumi dumny wąs! (Dr 289)
Spór Szarma z Firuletem to - w gruncie rzeczy - licytacja: niczym pokerowi gracze, ciskają oni na stół sztony, oznaczające umownie wykwint, użycie, luksus. I - jak gracze właśnie - wzajemnie się podbechtują i umacniają we wspólnej
to, co tancerze mówią czy śpiewają, nie ma żadnego znaczenia. Dość będzie kilku słów - haseł wywoławczych balu, oraz rytmu, znamionującego wykwint, pańskość, swobodę:<br>&lt;q&gt;KSIĘSTWO Hej bal więc bal to bal och bal Aż lśni od lśnienia wszystkich sal!<br>Phosimy więc ach w pląs, więc w tan Niech balu szemrze cudny łan!<br>WSZYSCY (głośniej) Prosimy więc ach w tan, ach w pląs Niech balu szumi dumny wąs!&lt;/&gt; (Dr 289)<br>Spór Szarma z Firuletem to - w gruncie rzeczy - licytacja: niczym pokerowi gracze, ciskają oni na stół sztony, oznaczające umownie wykwint, użycie, luksus. I - jak gracze właśnie - wzajemnie się podbechtują i umacniają we wspólnej
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego