Trzy lata po ogłoszeniu pracy de Broglie'a znalazła ona potwierdzenie w eksperymencie wykonanym przez L. Germera i C. Davissona, którzy odbijając wiązki elektronów od kryształu niklu oraz przepuszczając je przez folię srebra otrzymali zjawisko dyfrakcji, charakterystyczne dla ruchu falowego.<br>Dzisiaj, gdy omawiamy te rezultaty jako rozdział historii nauki, jako ogniwo łańcucha zdarzeń tak licznych, że aż ograniczających nasza wrażliwość, nasza zdolność należytej oceny doniosłości odkryć - warto na chwilę odłożyć książkę, by skupić myśli - cząstki takie jak np. elektron, a więc materialne, mogą mieć cechy fali, a promieniowanie np. światło wykazuje własności roju cząstek.<br>W początkach XIX wieku M. Faraday, kontynuując i