był w Węgrowie i Jadowie, a od jesieni 1940 r. w Warszawie. Znów służba wartownicza, m.in. na placu Piłsudskiego. Równocześnie, jako oficer wychowania fizycznego, organizował dla Niemców życie sportowe na obiektach Legii.<br><br>Od początku znał prawdę. Jesienią 1939 r. widzi wszystko: niszczenie polskiej inteligencji, zagładę Żydów, rabunek dóbr kultury, łapanki i rozstrzeliwania zakładników. Niewykluczone, że był przy nich obecny. Pisze, że był oburzony, gdy jedna z podległych mu kompanii bierze udział w egzekucji dwóch młodych Polaków, którzy pobili Niemca za to, że zgwałcił Polkę. Czuje wstręt na widok tabliczek "Tylko dla Niemców", oburza go zdławienie polskiego życia kulturalnego i sportowego