się - w końcu przyszła. Latem ubiegłego roku zapowiedzieli ją drwale. Pod zębami ich spalinowych pił zaczęły padać olchy i sosny. Strzeliste stuletnie drzewa, które sadził dziadek pani Janiny. Po drwalach zjawiły się wielkie ciężarówki i wyciągnęły pieńki z ziemi, bo autostrada na pieńkach rodzić się nie może. Tak zginął prywatny las Polasińskich, pierwsza ofiara wielkiej drogi. Tego dnia, gdy wykarczowano ostatni pień, pani Janina wyszła z domu, rozejrzała się i nie poznała okolicy. - Gdyby dziadek wstał z grobu, też by nie poznał - mówi. Dobrze, że nie doczekał jego końca. <br><br>Koniec lasu Polasińskich oznaczał początek rekordowej inwestycji. Powstający odcinek autostrady A2 z