rządy.<br>Maciuś wstał i głosem spokojnym odpowiedział:<br>- Powiedzcie waszym rządom, że rad jestem szczerze, że wojna wybuchła. Postaram się możliwie prędko was zwyciężyć - a warunki pokoju postawię łagodne. Tak czynili moi przodkowie.<br>Uśmiechnął się z lekka jeden z posłów, nastąpił głęboki ukłon - mistrz ceremonii uderzył trzy razy w podłogę srebrną laską i powiedział:<br>- Audiencja skończona.<br>Mowa króla Maciusia, powtórzona przez wszystkie pisma, wzbudziła zachwyt.<br>Przed pałacem królewskim zebrał się ogromny tłum. Wiwatom nie było końca.<br>Tak upłynęły trzy dni. I król Maciuś na próżno czekał, kiedy go wreszcie wezwą. Bo przecież nie na to jest wojna, żeby królowie uczyli się gramatyki