132;doczekałem się zaszczytu klasyka bez dostatecznej zasługi". W ostatecznym efekcie nie został bowiem poetą, ale &#132;ruchliwym i płodnym literatem" (tak nazwał J.Krzyżanowski Niemcewicza).<br> Wypada dodać, że w tym samym czasie spotkała Wężyka porażka również w działalności politycznej, która obok literatury miała dlań istotne znaczenie: konfederacja jeneralna pod laską księcia Czartoryskiego (1813), w której uczestniczył, &#132;wyglądała raczej na komedię niż na akt energii narodowej". I to poczucie podwójnej porażki musiało być dlań na tyle dotkliwe, że u schyłku życia Kajetan Koźmian zmuszony był tak pocieszać Wężyka: &lt;q&gt;&#132;ci nawet, których mniemałeś za przeciwników twego sposobu widzenia, oddawali ci