Goethe&lt;/&gt; w &lt;name type="tit"&gt;Weltliteratur&lt;/&gt; zbudował obraz literatury, która mieszcząc w sobie cały świat, aby na ten świat oddziaływać, realizuje swe posłannictwo etyczne. A więc daje słowu siłę nie tylko nazywania, ale i czynienia dobra. Wydobywa z ludzi piękno. Nazywa to piękno przeznaczeniem gatunku.<br>&lt;name type="person"&gt;Jakub Deml&lt;/&gt;, poeta czeski, marzył o odzyskaniu utraconej łaskawości świata. Był księdzem katolickim, odtrąconym przez Kościół. Wierzył w powszechne panowanie miłości: "...&lt;q&gt;miłość istnieje w każdej drobinie czasu, w każdym atomie poszczególnej rzeczy. Tylko ona kocha życie&lt;/&gt;." Szukał więc miłości w poetyckich ekstazach. W misteriach religijnych. W samotności. W innych ciałach. Coraz wyżej i wyżej. I wciąż bez skutku. W