spichlerzem Holandii. Po drodze do &lt;name type="place"&gt;Hengelo&lt;/&gt; mijamy &lt;name type="place"&gt;Almelo&lt;/&gt;, &lt;name type="place"&gt;Baekelo&lt;/&gt;. Mój przewodnik pokazuje charakterystyczne domki z białymi ramami i czarnymi okiennicami. "&lt;q&gt;To dzierżawcy i poddani księcia, który mieszka w tym właśnie pałacu&lt;/&gt;".<br>Jego Wysokość na oczach poddanych kosił właśnie trawę elektryczną maszyną. Pałac, który określilibyśmy raczej nazwą dworku, stał w rzadkim lasku. "&lt;q&gt;Końcówka "LO" w miejscowym dialekcie oznacza bór&lt;/&gt;" - informował mnie mój towarzysz podróży.<br>Dojechaliśmy do przedmieścia &lt;name type="place"&gt;Hengelo&lt;/&gt;, z daleka uniwersytet, a raczej politechnika wzbogacona o wydziały przyrodnicze - &lt;name type="place"&gt;Technische Hogeschool Twente&lt;/&gt; - nie wygląda okazałe. Podjeżdżamy od strony &lt;name type="place"&gt;"Bastylii"&lt;/&gt;, okrągłej stołówki akademickiej, która swoją niezbyt radosną nazwę zawdzięcza dość ponurej architekturze. Wnętrze tego