chwycił linę żaglowca i oplótł nią Milona przywiązując go do masztu. Drugi podbiegł z tyłu i wytrącił mu miecz. Walka skończyła się. Kilku korsarzy rozbrojonych stało przy dziobie okrętu, ponuro spuściwszy głowy. Polluks zbiegł po schodach pod pokład do niskiej, dławiącej wyziewami ludzkiego potu i odchodów izby, gdzie przykuci do ław siedzieli przy ścianach na wpół nadzy niewolnicy. Oczom jego przedstawił się straszny widok - niektórzy galernicy byli ranni czy nawet zabici, bo w nienaturalnych pozach leżeli na ławach lub deskach podłogi. Polluks nastąpił nogą na coś miękkiego, co się poruszyło. Cofnął się i spojrzał - to leżał ranny dozorca galerników. W zaciśniętej