Miał niewiele więcej niż dwadzieścia lat i jeszcze przed kilkoma tygodniami nie lubił przyznawać się do tego. Ale to było gdzie indziej, daleko stąd - po prostu inny rozdział w życiu. Teraz o sobie sprzed kilku tygodni myślał jak o naiwnym dzieciaku. Wtedy potrafił stać przez całe kwadranse przed lustrem w łazience i wykrzywiać twarz w głupich minach. Przybierał wyraz twarzy groźny, znudzony, kamienny, bo wyobrażał sobie, że tak powinien wyglądać rasowy kosmonauta, stary wyga kosmiczny.&lt;/intro&gt;<br>Szedł teraz wolno, z opuszczona głową i rękami wbitymi w kieszenie. Nie golił się od dawna. Spłowiała koszula, kiedyś niebieska, była wyrzucona na spodnie. Na jej