Olimpu w roku 1956, wdrapał się nań znowu w roku 1959, aby w osiem lat później zstąpić w mglistą przepaść. Wśród ludu krążyły pogłoski, że tatuś Renaty upadł po raz drugi nie tylko z powodu swych dogmatycznych i sekciarskich poglądów, w czym przecież nie był odosobniony - głównym sekciarzem był Gomułka - lecz również za sprawą córki, a matki mojego dziecka, która wywołała jakiś skandal. Szczegółów nie mogłem się dowiedzieć. Choć kartę Renaty odwróciłem w mym życiu ostatecznie, to teraz, widząc jej tatusia w uścisku ręki z napiętnowanym przez centralny organ syjonistą i kosmopolitą, którego pociąg miał za chwilę uwieźć w stronę imperializmu