naturalnej są obecnie dość rzadkie, z wyjątkiem gór. Zmienność: Ekologiczna. Niezbyt duża. Na aluwiach piaszczystych przeważa łęg topolowo-wierzbowy (Salici-Populetum), na żwirowo-piaszczystych - wikliniska (Salicetum triandro-viminalis), a na kamienisto-żwirowych madach górskich - olszyna karpacka (Alnetum incanae). Geograficzna. W dolinach większych rzek niżowo-wyżynnej Polski występuje ten sam układ łęgowy (łęg topolowo-wierzbowy i wikliniska), natomiast w górach, obok olszyny karpackiej, występują zarośla wierzbowe z wrześnią (Myricario-Salicetum incanae). Antropogeniczne. Zachowane do chwili obecnej naturalne łęgi nadrzeczne utrzymały w zasadzie swój pierwotny charakter. Jedynie naturalne wikliniska w dużym stopniu przekształcono w plantacje wikliny. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu warstwy rekreacyjnej&lt;/&gt;<br><br> Insolacja. W