przyczyniały się do podnoszenia poziomu fachowego lekarzy, budzenia zainteresowań naukowych, rozwijania polskich nauk medycznych, zasłużyły się też dla poprawy stanu zdrowotnego społeczeństwa polskiego i w walce narodowowyzwoleńczej. Z członków towarzystw lekarskich wywodzili się, w latach międzywojennych i po drugiej wojnie światowej organizatorzy polskiej służby zdrowia oraz pracownicy naukowi uniwersyteckich wydziałów lekarskich i akademii medycznych. <br>W okresie międzywojennym i w pierwszych latach Polski Ludowej powstało jeszcze kilkanaście regionalnych towarzystw ogólnolekarskich, między innymi w Zakopanem (1919), Białymstoku (1924), Suwałkach (1929) oraz w roku 1946 w Gdańsku, Gdyni, Inowrocławiu, Szczecinie i we Wrocławiu. <br>Utworzone w 1951 r. z połączenia regionalnych towarzystw lekarskich Polskie Towarzystwo