przyjść, <br>żeby...<br><br>- Dziękuję ci, Zoa - powiedział - pomogłaś <br>mi.<br><br>Odwrócił spojrzenie od jej oczu.<br><br>Wydało mu się, że stało się jakby ciemniej, ogarnął <br>go chłód i poczuł ucisk w głębi piersi.<br><br>- Przyszłam tu - odezwała się jeszcze Zoa - żeby <br>ci powiedzieć, że nie jesteś w tym kraju zupełnie <br>sam...<br><br>Czoło Awaru dotknęła lekka dłoń. Podniósł <br>oczy, ale nie była to dłoń Zoa. Dziewczyna zniknęła <br>bez śladu. Dłoń z czoła przesunęła się <br>niżej, palce musnęły oczy Awaru, jakaś twarz zbliżyła <br>się do jego twarzy i ujrzał ciemne oczy wpatrzone w głąb <br>własnych źrenic.<br><br>- Możesz już wstać - usłyszał.<br><br>- Podnieś się - powiedział ktoś inny.<br><br>Usiadł i