w tym roku szkołę podstawową w Tylawie. Pan Teodor ma dużą własną bibliotekę, której półki uginają się pod książkami pisanymi w języku polskim, rosyjskim, ukraińskim i słowackim. Na co dzień posługuje się dwoma językami: polskim w jego małopolskiej odmianie i gwarą łemkowską. - <q>Moim prawdziwym, ojcowskim językiem na zawsze pozostanie gwara łemkowska</> - mówi pan Gocz. - <q>W domu mówimy po łemkowsku. Mojej żony brat, Łemko, ma żonę Polkę, więc ich dziecko do niego mówi po łemkowsku, a do matki po polsku.</> Kiedy w roku 1954 pan Teodor Gocz wrócił z wojska, w Zyndranowej działała już polska spółdzielnia produkcyjna "Solidarność". Do wsi wrócił też