oście; kołysząc się wydziobywał zeschłe nasiona.<br>Naraz w sielankową niemal ciszę wdarł się brutalnie głos ludzki. Ktoś zakryty krzewami mówił z rozwagą:<br> -Jak sądzisz, czy ten fragment murów pochodzi z czternastego, czy z piętnastego wieku?<br> - Wydaje mi się - odpowiedział głos drugi - że tę część dobudowano później.,<br>Mandżaro, wyrwany z miłego leniuchowania, zerwał się, wychylił głowę zza krzaków. Pod murami, które w tym miejscu pięły się wysoko ponad otaczające je drzewa, zobaczył dwóch młodzieńców. Siedzieli na wielkim głazie. Jeden z nich, ubrany w szorty i kraciastą koszulę, szkicował coś w rozłożonym na kolanach bloku. Drugi, w dżinsach i szerokim słomkowym kapeluszu, zwijał