w niej soli mineralnych, z których <br>jako pierwszy wytrąca się węglan wapnia (później dolomit, gips i sól kamienna).<br>Narzuca się więc niejako wykorzystanie węglanu wapnia jako tworzywa szkieletu przez organizmy żyjące w takim środowisku.<br>Powszechny pęd do rozwoju szkieletu na przełomie wendu i kambru był równoczesny <br>z pojawieniem się organizmów lepiących sobie ochronne rurki z drobin mineralnych (np. pracowicie wyszukiwanych blaszek miki). Dowodzi to, że przyczyną było pojawienie się <br>&lt;page nr=136&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>aktywnych, zapewne pełzających po dnie drapieżników. Wapienne rurki wydzielane <br>prawdopodobnie przez zwierzęta (Cloudina) masowo występowały już w późnym <br>wendzie, tworząc niekiedy wapienne przeławicenia wśród warstw skalnych zawierających odciski zwierząt typu ediakarskiego. W