Typ tekstu: Książka
Autor: Basztura Czesław
Tytuł: Komputerowe systemy diagnostyki akustycznej
Rok: 1996
Autor: Basztura Czesław
Tytuł: Komputerowe systemy diagnostyki akustycznej
Rok: 1996
gdzie 3 - wartości własne, pierwiastki równania charakterystycznego
natomiast I - macierz jednostkowa.
Dla każdej wartości własnej 3 istnieje co najmniej jedno rozwiązanie (z dokładnością do stałego czynnika) układu równań liniowych
gdzie - kolumnowe wektory własne.
Można dowieść, że wartości własne 3 w macierzy są niezmienne dla liniowej transformacji przestrzeni parametrów. Ich wartości liczbowe prezentują stosunek rozrzutu pomiędzy klasami do rozrzutu w obrębie klas na kierunku wektorów własnych. Często stosowanym uproszczonym kryterium oceny skuteczności w odniesieniu do pojedynczych składowych wektora parametrów jest współczynnik
określone zależnościami (4.54). Dla tak zdefiniowanego współczynnika 3 wiadomo, że skuteczność danego parametru o indeksie p jest monotonicznie rosnącą funkcją
natomiast I - macierz jednostkowa.
Dla każdej wartości własnej 3 istnieje co najmniej jedno rozwiązanie (z dokładnością do stałego czynnika) układu równań liniowych
gdzie - kolumnowe wektory własne.
Można dowieść, że wartości własne 3 w macierzy są niezmienne dla liniowej transformacji przestrzeni parametrów. Ich wartości liczbowe prezentują stosunek rozrzutu pomiędzy klasami do rozrzutu w obrębie klas na kierunku wektorów własnych. Często stosowanym uproszczonym kryterium oceny skuteczności w odniesieniu do pojedynczych składowych wektora parametrów jest współczynnik
określone zależnościami (4.54). Dla tak zdefiniowanego współczynnika 3 wiadomo, że skuteczność danego parametru o indeksie p jest monotonicznie rosnącą funkcją
gdzie 3 - wartości własne, pierwiastki równania charakterystycznego <gap><br>natomiast I - macierz jednostkowa.<br>Dla każdej wartości własnej 3 istnieje co najmniej jedno rozwiązanie (z dokładnością do stałego czynnika) układu równań liniowych <gap><br>gdzie <gap> - kolumnowe wektory własne.<br>Można dowieść, że wartości własne 3 w macierzy <gap> są niezmienne dla liniowej transformacji przestrzeni parametrów. Ich wartości liczbowe prezentują stosunek rozrzutu pomiędzy klasami do rozrzutu w obrębie klas na kierunku wektorów własnych. Często stosowanym uproszczonym kryterium oceny skuteczności w odniesieniu do pojedynczych składowych wektora parametrów jest współczynnik <br><gap><br>określone zależnościami (4.54). Dla tak zdefiniowanego współczynnika 3 wiadomo, że skuteczność danego parametru o indeksie p jest monotonicznie rosnącą funkcją
