Do pierwszej grupy należy zaliczyć metody ilościowe, do drugiej - metody jakościowe. Metody ilościowe pozwalają czytelnikowi mapy odczytać zakres i wielkość występującego zjawiska. Przedstawienie danego zjawiska w sposób ciągły umożliwia odczytywanie wartości w każdym punkcie zasięgu. Sposób skokowy daje możliwość charakterystyki ilościowej zjawiska, ale ogranicza zakwalifikowanie jego wielkości do określonego przedziału liczbowego.<br>Jedną z najczęściej stosowanych metod w opracowaniach kartograficznych jest metoda &lt;HI rend="italic"&gt;kardiogramu&lt;/HI&gt;. Metoda ta zapewnia dużą dokładność, daje możliwość przedstawienia struktury zjawiska za pomocą danych o dużej rozpiętości liczbowej. Metoda kardiogramu może być stosowana w sposób punktowy lub w sposób powierzchniowy. Rozróżnia się diagramy jednoparametrowe, wystepujące w postaci prostych figur geometrycznych