wzbudzenia pojawiają się swobodne elektrony w paśmie przewodnictwa, a ich rekombinacją z dziurami (patrz p. 5.2.4), bezpośrednio lub z udziałem poziomów zlokalizowanych, tłumaczy się emisję promieniowania. Charakterystyczną cechą takich scyntylatorów jest duża wydajność świetlna, mają one jednak mniejszą od scyntylatorów organicznych czasową zdolność rozdzielczą (czas zaniku 106).<br> W licznikach scyntylacyjnych promieniowanie luminescencyjne jest kierowane na fotokatodę powielacza. Fotony wyzwalają z fotokatody elektrony. Te za pomocą pola elektrostatycznego są kierowane na tzw. dynodę, gdzie wyzwalają elektrony wtórne. Te z kolei są kierowane na następną dynodę itd., aż przez kolejne stopnie dochodzą do anody. Jeżeli współczynnik emisji wtórnej każdej dynody wynosi