równi z innymi domagała się godności kategorycznie. <br>- Ja jestem tego zdania, że gościowi należy ustąpić - przekrzyczała innych Helenka. <br>Nastała chwila ciszy, pełna wahania. <br>- No tak - westchnęła Wanda, ale jeden z chłopców zaprotestował: - Gość i tak ma już dosyć przyjemności, że jest gościem, no nie? <br>Zwymyślano go, po czym większość obrała lisem Henrysię i poleciła jej, by sobie naznaczyła towarzysza. <br>- Ja... ja właściwie nie znam tej gry - przyznała się dziewczynka - ale na towarzysza mogę wybrać Helenkę. <br>Objaśniono ją chóralnie i tak chaotycznie, że nie pozostało jej nic innego, jak zdać się na doświadczenie Helenki. <br>- Czy masz zegarek? Nie, no to ja biorę